French kissing
Click here for an English translation
Franse kinderen worden goed opgevoed op het gebied van sociale vaardigheden, en dan met name de begroeting tijdens ontmoeting van familie, vrienden of onbekenden. Al op jonge leeftijd wordt hen geleerd hun verlegenheid te overwinnen en de mensen om hen heen te begroeten. Ze worden aangemoedigd om uit hun schulp te komen en iedereen krijgt twee - al dan niet nattige –kusjes op de wangen.
Dit staat in schril contrast waarop Nederlandse en Engelse kindertjes de ontmoeting met mensen in hun omgeving aangaan. Onze cultuur staat toe dat kleine mensjes verlegen moeten kunnen zijn en dat kan betekenen dat er soms helemaal niets uitgewisseld wordt bij een ontmoeting. Aanmoedigen wekt vaak het tegenovergestelde resultaat. Geen kusje, geen hand en zelfs geen aai op de bol, want kind staat tussen benen van één van de ouders of loopt naar veilige afstand om de kat uit de boom te kijken.
Kleine mensen worden groot en zo ook zijn de diverse manieren van kennismaken met mensen om ons heen. Doordat we hier vaak in drie andere culturen fungeren zijn die verschillen nu overduidelijk. Dat is even wennen.
Ik zie nu hoe bot wij Nederlanders en Engelsen zijn als we alleen de hand schudden van de ons bekende mensen welke we op straat of elders tegenkomen, en hoe we terloops nog even knikken naar de andere mensen in de groep. De Fransen schudden in zo’n geval iedereen de hand en vrouwen krijgen vaak twee zoenen, ook als je elkaar niet of niet zo goed kent. Het zoenen van onbekenden is voornamelijk iets van de laatste tijd en komt merendeels voor bij ontmoetingen met jongere mensen.
Dit kussen van Jan en Alleman heeft voor mij zo z’n voor – en nadelen. Nadeel is dat je je meteen in de persoonlijke ruimte moet begeven van een onbekend iemand die nou net niet zo aangenaam ruikt (komt nogal eens voor op het platteland) of die je anderszins niet charmeert.
Voordeel is natuurlijk het tegenovergestelde van bovenstaande, want ik zoen graag leuke mannen, maar een ander pluspunt is dat ik merendeels ontsnap aan ongewenste intimiteit met bacteriën van andermans’ handen … Tijdens de Wereld Handenwas Dag, 15 oktober jl., kwam er uit onderzoek dat in een stad in noord Engeland maar liefst 53% van de mannen feces bacteriën op hun handen hadden. En als we het wat dichter bij huis zoeken; Franse mannen urineren vaak buiten (ook gewoon tegen het stoplicht op een druk kruispunt) waar er meestal geen gelegenheid is tot handen wassen… Dat percentage wil ik al helemaal niet weten.
Ik dwaal af.
Nu we hier wat langer wonen zie ik dat wij botte harken zijn tijdens het ontmoetingsritueel en dat we wat dat betreft heel wat van de Franse kunnen leren. Maar wel met schone handen!
Dikke kus, twee ervan, eentje op ieder wang,
Caroline
------------------------------------------------------
French Kissing
French children are well brought up when it comes to social interaction. In particular when first meeting family, friends or strangers. From a very young age they are taught to overcome their shyness to greet people. They are encouraged to come out of their shells and then everyone gets two, rather sloppy, kisses on each cheek.
This is in stark contrast to the way Dutch and English children go about meeting people. Our culture allows small beings to be shy and that means that sometimes no form of greeting or contact is made. Encouragement often results in them giving no kiss, no hand shake, or even acknowledgement, as the child hides behind the legs of one of their parents, at a safe distance.
Because we function here within three cultural circles, we notice that there are clear differences in the way that people interact with each other and each culture.
I see now how blunt the Dutch and the English are, since when they come across a group of people on the street, they only shake the hands of those they know and at best, give a nod to the rest of those present. The French naturally and unconsciously shake everyone’s hand and women often get two kisses; even if they don’t know the person. Incidentally, kissing someone you don’t know is something that has developed recently and occurs mostly among the younger generation.
This kissing of all and sundry has it’s pros and cons. One disadvantage is that you have to enter into the personal space of someone that you don’t know and who’s personal hygiene sometimes leaves a lot to be desired (especially here in the countryside) .The advantage is that it allows me to kiss nice blokes, along with the fact that I mostly avoid shaking hands, thus the bacteria that come with it.
During the Global Hand Washing Day, on the 15th of October, they did a swab test across England, on commutors and discovered that in one city in Northern England 53% of the men had faeces bacteria on their hands. Closer to home, most French man urinate outside, in the garden or field and sometimes against the traffic light at a busy cross road, where there is no immediate opportunity to wash their hands. The percentage here is something I don’t even want to think about.
I digress.
Now we have been here a little longer, I see that with our clumsy social skills when meeting and greeting, that we have a lot to learn from the French.
A big kiss, two in fact, one on each cheek.
Caroline
PS, here's a funny film all about those dirty hands!
Caro's notes archive
2004 - April | Birthday special | May | June | September | October | November
2005 - January | March | April | May-June
2006 - March | July | September
2007 - January | August | December